Leésme a mente
Tes o poder maligno de controlarme
Voltas de cando en cando
E desfais o que tiña xa arranxado
Non hay unha, nin dúas
Nin tres oportunidades contigo
Sempre é o mesmo premio
A mesma cantilena
O cansino baile abatido na madrugada
O penúltimo cigarro
A copa demaís que leva a borracheira
Non vexo chegar o momento
Ese intre que me leve ao ceo
Lexos das túas artimañas
Dozuras logo cheas de amarguras
Nunha relación que é un delito
Sinto que unha vez máis o tempo
Xoga a carón da pérdeda e do esquezo
