lunes, 3 de agosto de 2009

Poema perteneciente a "Ó abeiro do orballo"

Apóderase da noite o noxo
Coa ferida do amor mollada
Cando espesou o zarzallo
No fondo da memoria

Cando o silencio abanea
No tempo da mudanza

Cando no outono a rosada
Esgota os límites da certeza

Cando unha longa espera
Se achega á babuxar o alma

Cando sinto que non son nada
E o esquezo o é todo